Sztelak Marcin


Kroniki skazanych. Abolicje /Tryptyk/



Być może drugie/trzecie/kolejne:
na początku rozdwojenie jaźni, z mocno
zadzierzgniętą pętlą śpiewamy pieśni
pochwalne.
 
Ostatni posiłek na porcelanie, jednak sztućce
z ołowiu – trucizna.
Więc piszemy skargę, tylko adresat nieznany,
ale pieczęć ważna:
Dzień ostatni roku pańskiego.
 
I zamaszysty podpis: Homo sapiens
lub podobny nonsens.



https://truml.com


print