Xnisorod


szkice przedwieczorne - ponad horyzont


            "Jeszcze zdążymy w dżungli ludzkości siebie odnaleźć,
            Tęskność zawrotna przybliża nas.  
            Zbiegną się wreszcie tory sieroce naszych dwu planet.
            Cudnie spokrewnią się ciała nam."
 
 
 
to właśnie przez pustkę w oczach
nie umiem znaleźć sobie miejsca
we wszechświecie
 
wyrosłaś z chmury gdzieś pod kloszem
który zakładam każdego ranka
 
nawet nie wiem czy istniejesz naprawdę i czy powinnaś wiedzieć
o rozbłyskach gwiazd tak jasnych
że nie warto rozumieć ani jednego słowa -
ty która drążysz świetliste korytarze
i we mgle każesz szukać drogi choćby do najmniejszego sensu
 
tylko tobie mogę ofiarować swoje dłonie
 
urodziłaś we mnie noc - czarniejszą niż wszystkie inne
noc która zasypia ukradkiem przy moim boku
nucąc do ucha twój śmiech
 
noc której nie potrafię uciszyć
 
                                          



https://truml.com


print