rafa grabiec


dobranocny


odkąd miłość zeszła na pierwsze piętro
nie rozumiemy o czym mówią do nas schody
wycieramy buty w mogiłę liści
kaleczymy palce o ścienne kalendarze

a teraz zaśpiewam ci piosenkę o kolorowym miasteczku

jeśli kiedyś do nas zajrzysz
spotkasz zapomnianą ławkę
schowasz w sweter wczesną jesień
i zamruczysz z nurtem rzeki coś co mogło być a nie jest

przepraszam jeśli bolało



https://truml.com


print