RENATA


***143


odrobinę za późno na słowa 
dotknąć kamiennych płyt
obejrzeć fotografię
czasem łza się zakręci w pół kroku 

splątany blask ognia
nie rozgrzeje serc z kamienia
utulonych w grudach ziemi
tak jak my marzymy 
oni śnią nieśmiertelność



https://truml.com


print