Małgorzata Pospieszna-Zienkiewicz i Edek Pospieszny
Latarnik
gdy spotkałam rozmiłowanego w literach
przypływ wyrzucił na brzeg dwa bursztyny
mamił nimi jak lustrami
w których odbijaliśmy się
przez sto
dwieście
a może trzysta tysięcy lat
wtulałam się naiwnie
a ruchome piaski
dawały lekcje stopom
kiedy zamknął się
skąpiąc światła
obwiniałam księżyc
pęczniejący w kolejnych kieliszkach wódki
powiadają że osiadł w latarni morskiej
i rozmawia z mewami
czasem któraś z nich
zastuka dziobem w szybę
za którą wciąż mieszkam
https://truml.com