Krzysztof Lisiecki


Po chwili ustaniu


                W muzy objęciach szukasz
                       rozkoszy umysłu
                     ona cię sztuką otuli
                   nie pozbawi zmysłów

 
Doznania oczekujesz melancholią spięty
co zrobić z myślą upartą
nigdy obojętnym czas czekania nie będzie
na dogodną chwilę
by twe myśli, uczucia przebrnęły przez milę
dokonania dzieła - dały satysfakcję

Teatru progi przekrocz
daj pełną owację
i po doznaniu pełnym opuść sztuki progi
byś się wartością wzbogacił - nie został ubogi

Sztuka w myśli zawarta nie da ci profitów
dlatego właśnie aktorzy
sięgając zenitu swych możliwości
moralnie twą wolę docenią
poznaj jak teatr smakuje
spotkaj się ze sceną.

                              K.eL.



https://truml.com


print