Istar
wiosna przyjdzie i tak
boję się wojny, też się bój.
nie mam komu zwierzyć
tego strachu. modlę się
i ty się módl, z niewiary
bierzemy lęki *
a drzewa obejdzie ten strach
nie strącą gniazd, zakwitną,
nie emigrują w świat
bez korzeni, ścięte
kobiety strojne w czerwień
jakby ziemia oddała ślad
niebu, a tylko płacze
ten strach, ach ten strach
chłopcy. już dali im znać,
przebierają się na wojnę
supermen, batman -
śmieje się świat,
nie jest bohaterem
matki wrastają w ziemię,
przy grobach korzenne
ramiona uciszają wycie
nocnych mar
ziemia robi im miejsce
odchyla łąki w prześwity
pozwala zapomnieć,
i nie trafi nikt,
nikogo już nie będzie
* ja
https://truml.com