Anna Maria


(...)


Ludzie wznosili modły ku niebu
czekając na przyjście Pana
W swej pysze -
nie dostrzegli, że przyszedł.
Pomników dusz pełne są cmentarze
A ja
Nadal
Nie wiem nic o tych co mają nadejść
Czy przeszkodzi mi to wierzyć?
Czy żyć będę mogła
by wciąż ludzi ludzką miarą mierzyć?
Pytania
     wątpliwości
            uczucia
                 niejasności
Myśli są potęgą umysłu
   Emocje potęgą duszy
   Ale co chcemy naprawdę zmienić?
              Czyje serca kruszyć?
  Ach. Tak.
Miłość.
       Rośnie na granicach.
       Tam gdzie Ja przechodzi w My.
         Geometria Przeznaczenia. Półmrok.
                I sny.
                Ciężkie sny.



https://truml.com


print