Istar


monolog


śniłam cię tej nocy, przez słowa, 
nie można ich dotknąć językiem,
poczuć jak smakuje myśl o mnie.

szukam w lustrze podobieństw,
do kobiety którą zostawiłeś. 
cóż za banał! 
nieumiejętność mówienia tęsknię. 
po prostu - tęsknię



https://truml.com


print