Zofia Welke


po kubizmie


nie ma powrotu do świata, z którego się wyszło. 

nie spałem trzydzieści dziewięć dni. ojciec się niecierpliwi,
jutro, oznajmia, masz osiągnąć sukces. moja dziewczyna
na obiad zjada warkocz.

lepiej jeść ziemię. rozmawiam z ojcem,
pytam, czy mogę się położyć.
już po kubizmie. całe życie
miałem wrażenie oczekiwania. moja dziewczyna
unosi się,

przechodzi tajfun, zbieram włosy, 
które wypadły z jej ust.



https://truml.com


print