Sztelak Marcin
Ostatni wiersz
Powinien być piękny, genialny. Tymczasem w głowie
tylko niedrukowalne.
Zestawy znaków ułożone w zgrabne ciągi.
Nic nie znaczące.
I książki ledwie muśnięte.
Jedna z wielu rzeczy nieodżałowania
godnych, jednak
koniec.
I odpowiednia dawka ironii.
Z cyklu: Formuły zakończeń
https://truml.com