Kvasar
Minęła północ - kosmorfologia
Minęła już północ
spóźnione początki
poszarpane końce
W ciemności w ciemność
przelewam aiua
przeplatam
Z ciemności w ciemność
spływają lśniące wiązki
sploty
ornamenty zaginionych znaków
umarłych dawno światów
pełnych
nienarodzonych nigdy istot
To zwyczajne tutaj gdzie czas tylko się zdarza
wstęgi wtapiają się bezgłośnie
w koncentryczne kręgi
wirują wkoło siebie
unosząc się w pustce
kamiennymi blokami
cięższymi od największego ze słońc
oto nowa skala krwi bytu
jej pierwsza komórka
reszta to wynik kilku
naprędce wymyślonych stałych
ƛ
ƞ
ƥ
ɮ
ʯ
https://truml.com