krsto
popiół
gdy popiół pisze
skrzypi pióro
patrzy w ognisko
niewygasłe jeszcze
tlą się gdzieniegdzie
czerwone kropki
gasnące przecinki
popiół siedzi na trawie
słońce zachodzi
za czubki drzew iglastych
kot spaceruje nad rzeką
na łące pusto
nikt nie śpiewa
hymnu na powitani wieczoru
szara barwa twarzy
nie opowiada dalekich wysp
plaż rozebranych
z dnia powszedniego
ziemniaki leżą w popiele
poeci odeszli
odfrunęli śpiewacy
na drodze
leży puszysty dywan
Świder, 19 czerwca 2013.
https://truml.com