Rebeka Sowa


luli lulanie


jeśli ich tępe uśmiechy usiądą na naszych ramionach
wyciągniemy żyły by nakarmić koty
umieranie  w ciszy nie idzie w parze z wojną
jaką otaczają nas telewizory

w dzień unieruchomienia kończyn zardzewiałych od płaczu
będziemy wić gniazdo i sznurować pamiątki z podcinanych nadgarstków

teraz stygniemy we śnie



https://truml.com


print