Drwal


Wiosna na dachu


Dziś miałem swój pierwszy dzień wiosny. Wiadomo, w domkach, wznioślej: w willach, wiosna zaczyna się wariackimi porządkami, smrodem palonych śmieci w ogródkach, usuwaniem kup po psach, które odkrył topniejący śnieg. U mnie inaczej.
Nad sufitem garderoby, miedzy połacią dachu, a podwieszonym sufitem, w ubiegłe lato osy wykonały i zasiedliły olbrzymich rozmiarów kokon - ul. Do późnej jesieni straszyły domowników. Zimą zasnęły jak niedźwiedzie.
Wiedzieliśmy, że dzisiejszy pierwszy dzień porządków, dymów, zacznie je budzić.  Stąd dzisiejsza akcja.
Zdjęliśmy te 12 metrów kwadratowych dachówek, zerwaliśmy papę, deskowanie i wyjęliśmy, wraz ze śpiącymi jeszcze osami, całe ich gniazdo. 120 litrowy worek na śmieci jest pełen, zawiązany i włożony do następnego worka.
Załatany dach, już bardzo fachowo, zalepione szczeliny, zaizolowane dachówki. Skonani sączymy drugie wino w dywagacjach: co z worem os.
Na wykonanie wyroku śmierci przez spalenie, już po drugim kieliszku, nie pozwala sumienie. Zapakowany worek w moim samochodzie doczeka się chyba trzeciego… czwartego wina ... ale to nie moja wina, że teraz ich nie można wywieść gdzieś daleko, żeby nie wróciły.
Psy i koty podobno wracają do 50 kilometrów. Psy i koty nie zabierają dobytku. A w worku mamy i królową os i trutnie i domek, czyli całą fabrykę do produkcji miodu.  Może się uda  ten ekologiczny zakład pracy, razem ze społecznością miodną, przywrócić naturze. Niech miodek zbierają w obcym lesie - tośmy za piątą butelką uradzili kolegialnie, zatwierdzili. Została jeszcze tyko kwestia: kto wsiądzie z nimi do samochodu ????



https://truml.com


print