Jerzy Woliński
po karnawale
czasem całkiem niespodzianie
gdy wspominam o karnawale
w oczach staje pierwszy taniec
z tą blond włosą w niebieskim szale
to wspaniałe wtedy granie
wciąż brzmi w uszach lecz jakby dalej
co zostało z dawnych czasów
ten błysk w oku taki dziecięcy
tamten spacer w obrzeżach lasu
no i całus potem nic więcej
kwaśne usta od grymasu
ciągle w myślach szkolnych miesięcy
dzisiaj tańce w domu raczej
przy muzyce wreszcie poważnej
częściej słucham w ekran patrzę
nogi nie są takie odważne
zamiast śpiewać nieraz płaczę
życie bardziej bywa rozważne
https://truml.com