Kazimierz Sakowicz
zawsze
żeby zrozumieć człowieka trzeba z nim przeżyć życie
wciąż patrzę na ciebie namiętnie
rozgrzewasz moje starzejące się ciało
a twoje zmarszczki przypominają wspólne lata
gdy czytaliśmy wiersze i te same książki
pozwalały nam świat oglądać jednako
wiara uczyła widzieć pełniej
przez pryzmat doskonałości rozłożonej na lata
która wciąż w drodze do nieba
żeby pokochać człowieka trzeba go najpierw wysłuchać
wciąż masz to w sobie czym mnie ujęłaś
ten krzywy uśmiech między pyzami dobra
nawet jeśli nie mamy wspólnego zdania na drażniący temat
gdy jesteś zamknięta w ciszy
albo gdy mówisz bez opamiętania
jesteś dla mnie przestrzenią w której się skrywam
w której Boga próbuję zrozumieć i zmienić siebie
aby w uczciwie pokochać twoją obecność
żeby wytrwać z człowiekiem trzeba go mieć w sobie zawsze
2009-07-17
https://truml.com