Łucja Kucińska (luczija)


nie będą jej wiązać


kiedy przyjdziesz
będę w świecie niczyim
weźmiesz za rękę
i pójdziemy

czuję dym
wdziera się w nozdrza gardło
za bufetem barman z dziewczyną

spójrz
w alejce promienie słońca
nasze cienie
ktoś się uśmiecha
inny płacze

między cyprysami
huśtawka tnie przestrzeń
intuicja karze odejść
szukać azylu
nad brzegiem rzeki
która trwa w bezruchu
za horyzontem gasną gwiazdy
nie słysząc
"przyjdź do mnie"

na wiszącej kładce
stoi dziewczyna
ma zamknięte usta



https://truml.com


print