mała
Nie ma, nie ma
Kilka prostych słów
łagodziło przykrości,
Uśmiechnięte oczy
przywracały wiarę.
Ciche łzy jak strumyk
na mej twarzy,
Serce powraca
do tamtych lat.
Wielki prosty człowiek
z ludzkimi troskami,
Jego radość jak iskry
świeciła dookoła.
Tęsknota nie daje
iść w przód,
Pokazując kolejne
obrazy wspomnień.
W ciszy słychać
głos smutno powtarzający :
Nie ma, nie ma
nie będzie, nie nie będzie.
https://truml.com