damian


przepraszam ale nie mogłem się powstrzymać


jak zapomnieć chwile
podtrzymujące na duchu
jak zapomnieć o celu
do którego dążyłem każdego dnia
jak udawać
że zapomniałem o najaśniejszej gwieździe życia
pomyśleć że zablokowałaś dwadzieścia minut temu
a już nie potrafię żyć
nie wiem jak dalej szukać światła w ciemności
gdy odeszłaś wszystko zabrała nicość
najpiękniejsza różo
znikłaś w mroku
kocham cię
twój konający rycerz



https://truml.com


print