AS


ostatni wiersz o zielonookiej


nie można umrzeć na piękne oczy

nauczyłaś się przechodzić przez czas na skróty
nietknięta
oddajesz ciepło poza wyobraźnią

gasną ślady na trawie
w miejscach gdzie nigdy cię nie było
słucham poruszonych kamieni

kiedy twarz moja obca



https://truml.com


print