gabrysia cabaj
Uroczysko
Niby nic -
bo gdyby tak człowiek miał stanąć
pod niebem, w słońcu i wietrze,
i rozejrzeć się szeroko -
nawet by nie zauważył.
A tu można przyjść, usiąść i patrzeć.
Z ukrycia. Przez tę dziurę. Oko
przystawić.
Niby nic takiego nie widzi,
czego by lepiej nie zobaczył
w środku lasu, albo na tym porośniętym
zakolu rzeki,
a tak się coś robi na sercu,
jakby nagle cały świat stanął otworem;
i niebo wody tak blisko,
.
https://truml.com