bosski_diabel


Rozmowy nie-intymne /cdn/


Mówisz, podobno zawsze jest nadzieja. Liczę więc ziarenka piasku ale nie wiem jestem wolny, czy tylko samotny?

Wiesz, tak trudno uwierzyć, że wspólna przestrzeń może tak łatwo
załamać się i rozproszyć, że blizny zszywa się byle słowem,
tak szybko przeszczepiając gest,dotyk i obrazna inny grunt.
Z rozumieć, że prawda to bezpowrotnie odejść. Pozwolić słowom
co w człowieku cicho pękają by z ust opadły jak kasztany jesienią.

... ponad promień przedawnionych
niech się zaczyna rozwiązanie...

Za oknem drzewa otwierają ramiona by utonąć w słońcu, a ja.
Chcę tylko zdjąć z siebie śmierć, nieodwracalnie dokonaną,
rozbić słowa, zrzucić powłokę, stanąć nagi, niedopowiedziany,
prosząc o piąty wymiar kary w zawieszeniu na szyi twoich rąk.



https://truml.com


print