iw
...
niedokończony wiersz
zamknąłeś w czasie
trzaskając drzwiami
dnia wczorajszego
niewypowiedziane
już i jeszcze słowa
przesłoniłeś
dłonią pełną śmiechu
jutro dopowie to
może zapomni żal
wspomni stracone co
bezpowrotnie tak
nauczy żyć jak
https://truml.com