j.m.wawrzyn


Diamentowe niebo tęczowych ścian


Pierwszy uśmiech
jak wiosenny poranek
rozbudził marzenia

Pierwszy dotyk
jak letni promień słońca
pobudził zmysły

Pierwszy pocałunek
jak usłane gwiazdami niebo
zrodził pragnienia.

Pierwsza myśl
Pierwsze słowo
Pierwsza miłość
nie umiera nigdy.
Smagana wiatrem upływającego czasu
rzucona w mętne wody szarej rzeczywistości
skapana w błotnych kałużch ludzkich pragnień
zepchnięta w głębie mrocznej otchłani niepewności
zagubiona w szuwarach ulotnego szczęścia
pięknieje i rozkwita

samotnie

w magicznej przestrzeni tęczowych ścian
okryta sufitem diamentowego nieba
nieskalana brudnym pocałunkiem świata.

j.m.wawrzyn



https://truml.com


print