somebody man


---


ten dzień był jak miesiąc
ciągnął się w nieskończoność
unosił się i opadał 
staliśmy tak ja i on
naprzeciw siebie
nad nami wirowal jakiś ptak
jemu też widać było
wszystko zaczęło latać 
jednak gehenna ktorą przyszło nam chłeptać 
jak zdychającemu z pragnienia psu
była efektem niczym nie odpartej
potrzeby powrotu do siebie
niewysłane smsy świadczyły o braku odwagi
ale nie  słów
wobec tak kurewsko naiwnej reakcji
wtedy nastała coroczna rzeź choinek 
żywica lała się strumieniami
odgarnąłem śnieg z ganku
nazajutrz było lato więc zanim 
dopisałem epilog tamtej powieści
obrzygałem podłogę
zmówiłem pacierz
przestałem żyć na kocią łapę
zacząłem zbierać paragony z biedronki
ona podarowala mi opaskę na oko
z trupią czaszką
a ja jej otwieracz do konserw
w ogóle fajne były nasze dialogi
pozbawione elementarnej logiki
namiętne
pełne ripost od rzeczy
następnie założyłem konto
żeby mieć taką fajną kartę 
z czipem i pinem
teraz patrzę na nią
a on mi zerka przez ramię
i coś tam rzęzi pod nosem
zaczepiła mnie na ulicy
i zaczęła się odgrażać
a skończyło się na pralce
była zadowolona 
a jej uśmiech wyrażał to bardziej
niż tysiąc słów(jak z reklamy czegoś tam)
zapalilem świeczkę i po chwili
zacząłem wychodzić z narkozy
operacja się nie powiodła 
amputowali mi tylko jedną nogę
zamiast dwoch jak prosiłem
zbyt duży upływ krwi
tłumaczył się doktor o niezrozumiałym nazwisku
miałem mu za złe
ale obiecał że się postara
więc ostygłem nieco
pochylając się nad tym tekstem
zrobiłem wielkie oczy
otworzyłem szeroko usta
wyjąłem z szuflady pistolet
wsunąłem pomiędzy mięśnie orbicularis oris
i pociągnąłem za język spustu
po czym osunąłęm się bezwładnie
na dywan w moim gabinecie
ktoś przyszedł posprzątał
zapłacili mu z mojej pensji
i było po sprawie
ten dzień był jak miesiąc 
bez kobiet i wódki



https://truml.com


print