Mirosław Ostrycharz


* * *


Gdy przyjdzie śmierć i bramę otworzy przede mną
do pełnego tajemnic nieznanego świata,
wyruszę z ciekawością, może z lękiem, w ciemność,
po drodze niepotrzebne ciało zgubię w kwiatach.

Odrzucę złudne słowa i prawdy jedyne,
i nawet z twą miłością wśród gasnących głębin
rozstanę się ze smutkiem – na czarną godzinę
w pamięci niosąc osty i kiście jarzębin.



https://truml.com


print