oczy jak pustynia
Mistrz uniku czyli gra w głupiego Jasia
takie zachowania są charakterystyczne
dla wiersza który nie ma ochoty iść
na żadną konfrontację z autorem
z przekonania nie chce być ułożony
toteż wije się z bólu jęczy i zalewa
literkami aż w końcu postawi
na swoim twórca znajduje się w kropce
nie powinien przecież drzeć mordy
czy roztrząsać wersy
może co najwyżej monitorować
jego rozwój i co jakiś czas dawać
do zrozumienia że to on
jest poetą
dziś krytycy nie będą konieczni
- w tym miejscu przerwa(ł)
https://truml.com