doremi


podaruj...


podaruj mi jutro
wieczór i poranek
z nostalgią popatrzymy
w oczy rozkochane
 
usiądziemy intymnie
w kawiarni przy kawie
dotkniemy swoich dłoni
czule i na jawie
 
podaruj mi jutro
zadziwieni życiem
rozbudzimy smak zmysłów
w upojnym zachwycie
 
pochyleni nad ławką
w parku pod kasztanem
wpleciemy się w historię
kiedy pani z panem…
 
podaruj mi jutro
na łące lub w trawie
popatrzymy z uśmiechem
jak lecą żurawie
 
podejrzymy niebo
i z tęskniącą nutką
wykrzyczymy życiu
dlaczego tak krótko
 
 
podaruj mi jutro…



https://truml.com


print