doremi | |
PROFIL O autorze Przyjaciele (52) Poezja (398) Proza (3) Fotografia (94) Grafika (5) Wideo wiersz (5) Pocztówka poetycka (10) Dziennik (7) |
doremi, 1 września 2013
co tam wysoko w niebieskich przestworzach
czy nęcą góry i szumią morza
i czy bez przerwy światełko świeci
ze wskazaniem na radość i uśmiech dzieci
bo tutaj od rana przygrywa wydzwania rzęsisty deszcz
wszystko wilgotne bo zaraz jesień i szybko zmierzch
co tam u góry pod samym niebem
rozdają uśmiech dzielą się chlebem
czy wszystkim szczęście zagląda w oczy
czy prawda że raj jest taki uroczy
tutaj od rana codzienne zmagania i dużo ambarasu
jednak niestety tam się nie zjawię…
ciągle brakuje czasu…
doremi, 26 października 2012
dziękuję za niebo słońce chmury
rzekę ocean morza lazury
za oczy i ręce kiedy przez chwilę
wyraźnie poczułam w brzuchu motyle
dziękuję za takie tam różnorodne krzaczki
wiewiórki biedronki powolne ślimaczki
stokrotki konwalie ze świeżą rosą
dziewczynkę przy torach wesołą choć bosą
dziękuję za słońce kawę filiżanki
jazdę na maksa do nieba bez trzymanki
za twój obraz przestrzeni wszechświata
gdzie jeden odcinek z drugim się brata
dziękuję
doremi, 18 sierpnia 2012
nadchodzi noc
szczególna pora dla marzycieli
kiedy w balansie o duszę pięknie odkrywają emocje
plastyczne fotograficzne muzyczne audiowizualne architektoniczne
i te najprostsze ale jakże piękne - sercem pisane
barwne przemyślenia tworzą sztukę
powstają
malarstwo
muzyka
poezja
ciii twórzcie
już świta
doremi, 9 czerwca 2014
nie pamiętam swego ego
gdzieś się chyłkiem ulotniło
zbyt utkane marzeniami
niepewnością się okryło
nie pamiętam siebie samej
nawet swojej fizyczności
oddałam się cała diabłu
ogołocił mnie z próżności
nie pamiętam co w przeszłości
nie żałuję lat w niebycie
w życiu nie jest przecież łatwo
a scenariusz pisze życie
doremi, 9 września 2014
na trumlu powiew iluzji
coś się pojawia to znika
niech wszystko bedzie jak dawniej
trzeba ubłagać magika
doremi, 4 listopada 2014
nazywasz kruszynką
mówisz do mnie kicia
i za to Cię ubóstwiam
choć słowa bez pokrycia
doremi, 23 kwietnia 2013
szukała męskiego torsu
desperacko chwytała się jaśka
poduszka była jedwabna miła i miękka,
ale chodziło przecież o zupełnie coś innego
chciała wygrać z lękiem i czuć najsubtelniejszą bliskość
dziwaczka
chciała bóg wie czego…
w swoim optymizmie uczepiła się barw
podglądała wiosnę lato zimę i złocistą jesień
z naturalnością poddała się czterem porom roku
pochłaniały ją bez reszty i wrosła w nie całą sobą
w samotność
póki nie kupiła kota
Regulamin | Polityka prywatności | Kontakt
Copyright © 2010 truml.com, korzystanie z serwisu oznacza akceptację regulaminu.
18 maja 2024
Amatorzy antychrystówkb
17 maja 2024
Tęsknoty byt intencjonalnyDeadbat
16 maja 2024
Kremvioletta
16 maja 2024
Śladem Strusia PędziwiatraMarek Gajowniczek
15 maja 2024
ToastJaga
14 maja 2024
Szczęścievioletta
14 maja 2024
Z pamiętnika duszyMisiek
14 maja 2024
Wyznanie majoweArsis
14 maja 2024
Z dymem pożaruMarek Gajowniczek
13 maja 2024
PozostałośćArsis