Najnowsze prace:

poezja

wszystkie dodane wczoraj tydzień temu przed miesiącem rok temu

sam53, 18 grudnia 2025

wiosna w parku

miło że proponujesz kawę herbatę spacer
pytasz o samopoczucie o zdrowie
uśmiechasz się bez powodu
zdejmując mi zmarszczkę z czoła
świat nabiera kolorów
ja przy tobie apetytu na życie
wiosna jak nic

patrz nawet motyl przeleciał ot tak sobie
zdziwiony że można nie rozglądać się na boki
ptaki kąpią się beztrosko w kałużach
słowa które jeszcze wczoraj przymarzały do gałęzi
dziś zmierzają donikąd
a te ciepłolubne tak łatwo rzucane na wiatr
przysiadły z zazdrości na ławce
jak nasze cienie stęsknione siebie spokoju i ciszy

wiesz że zakwitły krokusy
pachną jak twoje usta

liczba komentarzy: 4 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 17 grudnia 2025

sekret

na samym dole kartki w prawym rogu
jest jeszcze trochę miejsca na tajemnicę
zostawmy tam naszą nieobecność

każda miłość powinna mieć swój sekret
każda przyjaźń powinna być gotowa na miłość

tak jak pacierz który czeka na amen

liczba komentarzy: 2 | punkty: 4 | szczegóły

sam53, 16 grudnia 2025

życie to ciągła przeszłość

wszystkie skończone podróże wydają się
zmęczone i chaotyczne
nie wiesz czy to do czego wróciłeś
przyznaje się jeszcze do ciebie
nawet nie wiesz czy wróciłeś
choć z takim zamiarem wracałeś

zakończyłeś pewien etap w życiu
czy tylko ci się wydaje
a może sen trwa dalej
tak jak podróż jeszcze nieskończona
a jakby skończona

liczba komentarzy: 5 | punkty: 3 | szczegóły

sam53, 14 grudnia 2025

za zdrowie poetów

jeszcze wierzę w dobre jutro w ciepłe słowo
wierzę w serca którym wciąż do siebie blisko
kiedy kładziesz się koło mnie zawsze obok
i kochamy się zwyczajnie tak jak wszyscy

w śnieg też wierzę chociaż jeszcze nie ma zimy
w Mikołaja z prezentami pod choinką
ach Kochanie wiem że jeszcze zatańczymy
przejedziemy się dorożką wokół Rynku

niech uwierzy cały Kraków gdy we dwoje
za poetów wypijemy tu i teraz
i za miłość tak jak zawsze pośród objęć
wszak na co dzień nikt parami nie umiera

jeszcze wierzę chociaż jesień nas kołysze
jak ostatnie szare liście na gałęzi
jeszcze wierzę że dla ciebie wiersz napiszę
nasze małe jakże wielkie wspólne szczęście

liczba komentarzy: 3 | punkty: 3 | szczegóły

violetta, 14 grudnia 2025

Sreberko

padaj śniegu ściągnę papcie
i pobiegam boso po tobie
wstrząsnę puch z gałązek
rozbrzmij cichym ambientem

liczba komentarzy: 8 | punkty: 7 | szczegóły

sam53, 13 grudnia 2025

czy to już demencja

gdybym wiedział o tobie tyle co o nocy
która w brzasku odchodzi pierwszym bladym świtem
i dzień w usta całuje gdy otwieram oczy
jakby jutro od wczoraj wiedziało że przyjdzie

w rozedrganej poświacie słonecznych promieni
w błyskach zorzy porannej walczącej z gwiazdami
gdybym wiedział że wrócisz nie w nowiu a w pełni
i zostaniesz zostaniesz nie będziemy sami

nawet we śnie wyśnionym dopiero w połowie
gdy noc zwykle przychylnie patrzy nam przez ramię
kiedy słowo do słowa snuje się w opowieść
gdybym wiedział choć trochę
ach ta moja pamięć

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 13 grudnia 2025

wakacje

gwiazdy słońce
skąpane nad horyzontem

niebo jasne milczą nuty
tańczysz nad morzem

wiatrem porwane włosy

leniwie patrzę na szczęście
brakuje słów wyślę kartkę
garść piaszczystej plaży

niech przeminą złe emocje
serfujemy donikąd
cisza szumem wiatru i fal
wakacje nad morzem za nami echo lasu

liczba komentarzy: 0 | punkty: 2 | szczegóły

Yaro, 13 grudnia 2025

to tylko deszcz

wśród wielu kobiet
wśród zapachów kwiatów

zakochałem się w dziewczynie
od pierwszego spojrzenia

wczoraj deszcz padał o tobie
chciałbym cały należeć do ciebie

dziękuję Bogu za kobietę za nadzieję
za świat baśni wokół ciemno w sen

czułem się jak ryba w wodzie
zanurzam się by perłę wyłowić

tyle kropel jedna dla ciebie

na brzegu stoisz jak maszt
patrzysz prosto w słońce
szybciej biegną dni

płynę do ciebie do portu
zaczekają marzenia
budziło przeznaczenie

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

Yaro, 13 grudnia 2025

myślę, że.. .

boję się wychodzić z bloku
dookoła strach paraliżuje spokój
gdzieś się rodzi agresja wokół
dlaczego dobrzy ludzie są rzadkością

płynie płyta nienawiść się rozwija
młodzi idą do boju za idiotyzm
siedzący za mahoniowym biurkiem
nie rozumiem ludzkiej autodystrcji

miastem idę całkiem samotnie
zamyślony tkwię zagubiony
we własnych troskach wybrieram życie
na dole ciężar prowadzę walkę

przegrywa głupota tym zdaniu
wiem że zasnę przytulony do ściany
sny nie są dobre w niedobre czasy
ból zbudzi wątpliwości proszę o nadzieję

wiem że śmierć jest pewna
w kieszeni dziura ucieka szczęście
wierzę że przeżyję po coś żyję
mam niewiele dobre słowo dla Boga

liczba komentarzy: 0 | punkty: 0 | szczegóły

tetu, 13 grudnia 2025

trzecie: nie mów, gdy nie wiesz, czy nie skaleczysz

słów trzeba pilnować. wymykają się jak iskry — pożar
odbiera zdolność akomodacji. czytam z własnej dłoni
i wiem, jak bardzo zawodzi nas język. niepostrzeżenie
zwijam się w czerń, tylko tak odetnę więzy. bez dymu

wygaszę światło.

liczba komentarzy: 1 | punkty: 4 | szczegóły

10 - 30 - 100

Najnowsze prace:

poezja

wiosna w parku

sekret

życie to ciągła przeszłość

za zdrowie poetów

Sreberko

czy to już demencja

wakacje

to tylko deszcz

myślę, że.. .

trzecie: nie mów, gdy nie wiesz, czy nie skaleczysz

Ostatnie komentarze:

kontakt z redakcją