Beata Adamów


Zagubiona.


Błąkając się przez lata
gruntu nie znajdując
wymknie się cicho
niezauważona
bo nikt słowa zostań
nie wypowie
kolejnej jesieni i zimy
i wiosny i lata
bezszelestnie krażyć
będzie szukając
serca dobrego
niłość.



https://truml.com


print