Odys syn Laertesa

bardziej niż krew

W ser­cu jesteś
tłoczysz żalu szaleństwo
ni­by nieobecna
jak­by sól co bez niej
morze nie istnieje
zator.

Tak pot­ra­fię z Tobą
i bez Ciebie sięgać po życie
ni­by nie mo­je co trwa
jak­by ob­raz nienamalowany
jeszcze w wyobraźni
do łez żywy.

Nie wiem czy się uda
ale spróbuję być sobą na pół
rozłupa­ny w paranoi
pa­miętli­wy za wszys­tko co dobre
nas spotkało
constans.

Na zaw­sze Twój
choć nieswój
nie gardź
kochaj
Trzy­maj mnie mocno!
do os­tatniej kropli

Odys, marzec 2015 (do ob­ra­zu An­toine Jos­se "Trzy­maj mnie mocno!")
https://odyssynlaertesa.wordpress.com/2015/03/22/bardziej-niz-krew/

https://truml.com

print