Odys syn Laertesa


Roz…głośni


Głos przeznaczenia
pchany instynktem jak ćma
spala się drżeniem
do ostatniej literki
łatwopalnego szeptu
sycąc czerwień płomienia
łakomych uszu
trawiąc całą resztę
która jest milczeniem

Choć cały krzyczę
(w Tobie)

Odys, marzec 2015
 https://odyssynlaertesa.wordpress.com/2015/03/08/roz-glosni/



https://truml.com


print