Karen Adams
Koło fortuny.
Po nocy nastaje dzień
Po burzy – słońce
Po wschodzie słońca- zachód
Po białej zimie – kolorowe lato
Po szarej jesieni- wspaniała wiosna
Wszystko w przyrodzie
Ma swój początek i swój kres
Po porze kwitnienia
Przychodzi spoczynek
A po odpoczynku
Znów przyjdzie kwitnienie
Wszystko zatacza krąg
Toczy się życie jak koło fortuny
Po smutku- radość
Po rozpaczy- ukojenie
Życie to koło fortuny
I trzeba przeżyć je tak
By nie płonąć ze wstydu
Za życie bez sensu
Za pustkę w duszy
Za niespełnienie
Życie trzeba garściami rwać
Jak kwiaty na łące
By na starość mieć najpiękniejszy
Bukiet wspomnień
Życie trzeba nie całkiem
Na serio brać
Z życiem trzeba nie jedną
Bitwę stoczyć
Wygrać lub przegrać
Ale grać
Ale koło fortuny przed sobą pchać.
https://truml.com